Selfyssingurinn Dagur Fannar Magnússon, sóknarprestur í Skálholtsprestakalli, var einn þriggja presta sem hlaut flestar tilnefningar til vígslubiskups Í Skálholtsumdæmi. Dagur Fannar tók tilnefningunni og er því, ásamt Sr. Örnu Grétarsdóttur og Sr. Kristjáni Björnssyni, sem nú gegnir embættinu, í framboði til vígslubiskups í Skálholtsumdæmi.
Dagur Fannar er að líkindum sá yngsti sem hlotið hefur þessa tilnefningu frá því embættið var sett á laggirnar árið 1909. Tilnefningum lauk þann 2. maí síðastliðinn og kosningu lýkur á hádegi, þann 12. júní næstkomandi, og verður fljótlega upp úr því ljóst hvert þeirra þriggja sem tilnefnd voru, kemur til með að gegna vígslubiskupsembættinu í Skálholtsumdæmi.
Blaðamaður DFS.is brá sér af bæ og heimsótti Dag Fannar í Mosfelli, þar sem hann er búsettur ásamt konu sinni og börnum.
Aðspurður um vígslubiskupsembættið segir Dagur Fannar að upphaflega hafi það verið sett á laggirnar í þeim tilgangi að komast hjá því að sækja biskupsvígslu úr landi. „Þetta gerðist í sjálfstæðisbaráttunni, þegar fólki þótti ómögulegt að hugsa til þess að hingað kæmu danskir eða norskir biskupar til þess að vígja íslenskan biskup. Þess vegna voru þetta prestar sem fengu biskupsvígslu til þess að vígja nýjan biskup og það er í raun og veru upprunalega hlutverkið og ætti kannski bara að vera eina hlutverkið, því núna er þetta orðið frekar útblásið embætti og kostar svakalega mikinn pening. Mín hugmynd er sú að það ætti að sameina þetta við sóknarprestsembættið aftur. Það eru tveir vígslubiskupar, einn á Hólum og annar í Skálholti og svo er biskup Íslands. Vígslubiskupar eru hluti af biskupaembættinu, þegar biskup Íslands fer úr landi er sá sem hefur hærri vígslualdur settur biskup.“
Trúin óx í guðfræðideildinni
Þegar Dagur Fannar er spurður hvað leiddi til þess að hann endaði í guðfræði felur hann andlitið í höndum sér og svarar svo: „Þetta er svo erfið spurning. Þetta eru svo margir samhangandi þættir sem toguðu í mig. Ég held að besta svarið sé bara einhvers konar ytri köllun. Ég fékk ekki mjög trúarlegt uppeldi, ég fór í sunnudagaskólann sem barn en ætlaði síðan ekki að fermast. Svo bara einhvern veginn fer maður að velta þessu fyrir sér og endar inni í guðfræðideild og trúin bara vex þar. Þegar maður er með hausinn ofan í þessu allan daginn alla daga þá kannski eðlilega gerist eitthvað.“
Sitjandi biskup og öryggisventill
„Ef ég á að vera alveg hreinskilinn þá þarf í rauninni ekkert vígslubiskupa lengur, og það er líka umræðan innan kirkjunnar. Eins og með Skálholt og Hóla, sem eru gamlir biskupsstólar, ég held að þetta sé svolítið tilfinningalegt mál að það sitji biskupar þar og að þetta séu dómkirkjur. Þess vegna er kannski allt í lagi að vera með biskupstitil á staðnum þannig að þetta sé dómkirkja en þetta embætti er orðið alveg gríðarlega stórt og mikið og kostar mikla mikla peninga og það finnst mér óþarfi. En það eru mjög margir prestar á þeirri línu að það eigi að leggja þetta niður, og með sameiningu þessara tveggja embætta væri hægt að dansa þennan milliveg, allavegana til að byrja með. Nú fæ ég bara að fabúlera, það er ekki í mínu valdi. En til framtíðar þætti mér upplagt að það væri vígslubiskup á Hólum og að biskup Íslands sæti hér í Skálholti. Ég held að það væri bara flottast. Þá værum við alltaf með sitjandi biskup og öryggisventil. ,“ bætir Dagur Fannar við.
„Ég held það sé í takt við tíðarandann að vígslubiskupar þurfi skilgreindara hlutverk. Miklu frekara væri að tala um Græna biskupinn, að embættið hafi það skilgreinda hlutverk að fara fram í nafni umhverfismála. Þjóðkirkjan er ein stærsta breiðfylking landsins og því væri eðlilegt að hún héldi áfram að ljá málefninu rödd sína og þrýsting. Rödd unga fólksins hefur mikið vægi í þessum málaflokki, enda koma þau til með að erfa jörðina,“ segir Dagur Fannar að lokum.
